Autorka podpisana ROJEK-KIEŁBASA ANNA (myślałem, że najpierw podaje się imię) napisała tekst w portalu Onet.pl na temat imion rzadkich i według niej dziwnych.
Oto te imiona:
Najrzadsze imiona dla dziewczynek | Najrzadsze imiona dla chłopców |
Warwara | Yehor |
Yelyzaveta | Wojmir |
Vira | Veniamin |
Teodozja | Taras |
Talita | Tadej |
Sofiko | Ścibor |
Semiliana | Sinan |
Pia | Rufin |
Miglena | Narek |
Melek | Longin |
Ilaria | Jamal |
Damroka | Gleb |
Cansu | Gwidon |
Aurika | Goran |
Asteja | Gagik |
Arnika | Dragomir |
Co kogo dziwi
Czy rzeczywiście są to imiona dziwne i rzadkie? Nie wszystkie! Warwara i Yelyzaveta to częste, oczywiste i wcale nie dziwne imiona dziewczynek nadawane na wschód od Polski — odpowiedniki imion Barbara i Elżbieta. Vira (Wira) to ukraiński odpowiednik rosyjskiej Wiery (modnej też w formie Vera). Świadczą o tym, że obywatelki Ukrainy bądź innego sąsiedniego kraju urodziły dzieci i zapisały ich imiona w systemach informatycznych ewidencji ludności. Yehor to paszportowa (w transkrypcji angielskiej lub coś koło tego) imienia, które być może za sprawą Jegora Gajdara bywa w polskiej przestrzeni słyszane w wersji rosyjskiej, lecz litera h świadczy dobitnie, że Yehor (Jehor) jest zapewne obywatelem Ukrainy. Veniamin to PESEL-owa wersja wschodniosłowiańskiego Wieniamina, pochodzącego oczywiście od hebrajskiego i znanego w wielu krajach Beniamina. Taras nie powinien dziwić nikogo, kto w szkole średniej nie spał, gdy mówiono o istnieniu wybitnego poety ukraińskiego Tarasa Szewczenki. Gleb jest świętym prawosławnym — księciem, męczennikiem. Imię to nie jest więc zapewne dziwne w środowisku rodzinnym dziecięcia.
Co jest dziwnego w Teodozji? W moim miasteczku kilka pań nosiło takie imię. Może więc ktoś nadał dziecku imię po babci, czyli nihil novi.
A Damroka?
To przecudna legendarna księżniczka kaszubska z XIII wieku. A może imię to nadane zostało przez mamę — fankę energetycznej gwiazdy Damroki Kwidzińskiej?
Tak sobie właśnie myślę, że takie imię jest sygnałem kaszubskości. Jak imię Stanisław jest jasnym sygnałem, że rodzina nie ulega imienniczym modom.
Pia (po łacinie: pobożna) jest odpowiednikiem Piusa. Imię to jest obecne i w Polsce i w krajach niemieckojęzycznych. Może stawać się nieco częstsze, jeśli żywy wciąż będzie kult świętego ojca Pio z Pietrelciny.
I tak dalej. Ludzie (zwykle) nie nadają imion bez pomyślunku. Pisałem o tym w blogu Dobrego słownika. Polska nie jest narodowym ani religijnym monolitem. Różność kultur odbija się w imionach rejestrowanych przez systemy Ministerstwa Cyfryzacji.