Autorka podpisana ROJEK-KIEŁBASA ANNA (myślałem, że najpierw podaje się imię) napisała tekst w portalu Onet.pl na temat imion rzadkich i według niej dziwnych.
Oto te imiona:

Najrzadsze imiona dla dziewczynek Najrzadsze imiona dla chłopców
Warwara Yehor
Yelyzaveta Wojmir
Vira Veniamin
Teodozja Taras
Talita Tadej
Sofiko Ścibor
Semiliana Sinan
Pia Rufin
Miglena Narek
Melek Longin
Ilaria Jamal
Damroka Gleb
Cansu Gwidon
Aurika Goran
Asteja Gagik
Arnika Dragomir

Co kogo dziwi

Czy rzeczywiście są to imiona dziwne i rzadkie? Nie wszystkie! Warwara i Yelyzaveta to częste, oczywiste i wcale nie dziwne imiona dziewczynek nadawane na wschód od Polski — odpowiedniki imion Barbara i Elżbieta. Vira (Wira) to ukraiński odpowiednik rosyjskiej Wiery (modnej też w formie Vera). Świadczą o tym, że obywatelki Ukrainy bądź innego sąsiedniego kraju urodziły dzieci i zapisały ich imiona w systemach informatycznych ewidencji ludności. Yehor to paszportowa (w transkrypcji angielskiej lub coś koło tego) imienia, które być może za sprawą Jegora Gajdara bywa w polskiej przestrzeni słyszane w wersji rosyjskiej, lecz litera świadczy dobitnie, że Yehor (Jehor) jest zapewne obywatelem Ukrainy. Veniamin to PESEL-owa wersja wschodniosłowiańskiego Wieniamina, pochodzącego oczywiście od hebrajskiego i znanego w wielu krajach Beniamina. Taras nie powinien dziwić nikogo, kto w szkole średniej nie spał, gdy mówiono o istnieniu wybitnego poety ukraińskiego Tarasa Szewczenki. Gleb jest świętym prawosławnym — księciem, męczennikiem. Imię to nie jest więc zapewne dziwne w środowisku rodzinnym dziecięcia.
Co jest dziwnego w Teodozji? W moim miasteczku kilka pań nosiło takie imię. Może więc ktoś nadał dziecku imię po babci, czyli nihil novi.

A Damroka?

To przecudna legendarna księżniczka kaszubska z XIII wieku. A może imię to nadane zostało przez mamę — fankę energetycznej gwiazdy Damroki Kwidzińskiej?

Tak sobie właśnie myślę, że takie imię jest sygnałem kaszubskości. Jak imię Stanisław jest jasnym sygnałem, że rodzina nie ulega imienniczym modom.

Pia (po łacinie: pobożna) jest odpowiednikiem Piusa. Imię to jest obecne i w Polsce i w krajach niemieckojęzycznych. Może stawać się nieco częstsze, jeśli żywy wciąż będzie kult świętego ojca Pio z Pietrelciny.

I tak dalej. Ludzie (zwykle) nie nadają imion bez pomyślunku. Pisałem o tym w blogu Dobrego słownika. Polska nie jest narodowym ani religijnym monolitem. Różność kultur odbija się w imionach rejestrowanych przez systemy Ministerstwa Cyfryzacji.